Człowiek nie powinien w zasadzie chorować, ponieważ sam w sobie stanowi samoregulujący się układ. Jednak swoją działalnością tak zmienił świat, że stworzył sobie warunki dalekie od naturalnych i skazał sam siebie na stałe przebywanie w warunkach ekstremalnych. Szczególnie silnymi czynnikami niszczącymi zdrowie są: negatywne myśli, niepokój, chciwość, zazdrość, zawiść, gniew, wrogość, obraza, użalanie się nad sobą i innymi, złe przeczucia, a wszystko napędzane jest strachem. Zamiast umiłowania życia, często pojawia się strach przed nim, wzrasta poziom agresji, czyli stan, w którym nie powinniśmy znajdować się zbyt długo. To nas niszczy. Tu należy szukać przyczyny tego, że życie staje się krótsze. Jedynie pozytywne myślenie prowadzi do podniesienia duchowości człowieka i jest potężnym czynnikiem nie tylko w profilaktyce, ale i w leczeniu różnorodnych schorzeń.

Całe nasze życie jest drogą, przez którą każdy przejdzie na swój własny indywidualny sposób. Na drodze tej może zdarzyć się wszystko, co możliwe, ale silniejszego wroga niż strach nie znajdziesz.

Strach jest motorem zapalnym chorób. Strach występuje wtedy, gdy nie mamy możliwości odpowiedzieć adekwatnie na powstałą sytuację. Trzymamy wówczas w sobie negatywne uczucia, nie dając im możliwości ujścia. Niezużyte substancje chemiczne, wydzielane w chwilach strachu (m. in. adrenalina i kortyzol) stopniowo gromadzą się, wywołując zmiany w układzie immunologicznym i hormonalnym. Prowadzi to do obniżenia możliwości organizmu w zakresie samoregulacji i samoodnowy. Równocześnie mamy możliwość zaradzenia temu… poprzez wyrobienie umiejętności panowania nad sobą, usuwania psychicznych obciążeń za pomocą ćwiczeń relaksacyjnych, wysiłku fizycznego, kontaktu z naturą, sauny, natrysków naprzemiennych, oczyszczania wątroby, stosowania ziół i esencji kwiatowych oraz rozmowy z drugim człowiekiem i uświadomienia sobie chociażby przyczyn obciążeń pokoleniowych (o tym był osobny artykuł, który znajdziesz tu). Wszystkie te elementy działają rozluźniająco, są one lekarstwem, które pomaga uporać się ze strachem.

Jeśli czegoś się boisz, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że to się wydarzy, ponieważ lękiem przyciągasz tą sytuację do siebie. Jeśli sytuacja ta przyszła niezależnie od Ciebie, to również nie należy się jej bać. Zauważ, że każdy z nas musi doświadczać również ciężkich chwil, aby później móc docenić te pozytywne. To nieodłączny element naszej drogi, poprzez który uczymy się, nabieramy doświadczenia życiowego, a w konsekwencji jesteśmy w stanie w przyszłości radzić sobie z podobnymi sytuacjami, albo pomagać innym je pokonywać. Zwalczyć w sobie strach, to np. wybaczyć człowiekowi, tzn. pozwolić mu być takim, jaki jest. Poczucie krzywdy, żal, zawiść, zazdrość… jak rdza zjadają naszą duszę i ciało. Zatem uczucie przebaczenia potrzebne jest w pierwszej kolejności nam samym.

W naszych umysłach powstaje najpierw myśl, potem słowa, które wypowiedziane rodzą pewne uczucia. Te uczucia urzeczywistniają się jako zdarzenia, działania, leżące u podstaw naszego życia. Podsumowując: jak myślimy, tak żyjemy: każde powodzenie lub niepowodzenie – wszystko zostało zaprogramowane przez nas samych.

Umysł chorego człowieka, z negatywnymi, złymi myślami, pełnymi smutku formuje złość i krzywdę. Te z kolei stanowią otwarte wrota dla choroby.

Umysł zdrowy, pozytywny rodzi spokojne i dobre myśli, kształtuje duchowe nastawienie na działanie, zmierzające do likwidacji powstałej dolegliwości oraz poszukiwanie jej przyczyn i możliwości jej przezwyciężenia.

Jeśli chcesz cieszyć się życiem: mów dobrze o wszystkim, o sobie, o ludziach… im bardziej wzrośnie myśl, tym silniejszą pozytywną energię wytworzysz. Jeśli chcesz coś osiągnąć, częściej i bardziej szczegółowo wyobrażaj sobie, że to już istnieje.

Gdy zmienisz swoją świadomość, uwolniwszy się od lęku, osądzania i  krzywdy, staniesz się innym człowiekiem, pełnym pozytywnych uczuć: radości, miłości zarówno do siebie, jak i otaczającego Cię świata. W efekcie staniesz się „lżejszy”, choroby ustąpią, będziesz wolnym i niezależnym człowiekiem.

Czym jest strach?

• Strach to blokada paraliżująca funkcję obronną naszych organizmów.

• Strach to napięcia socjalne, psychologiczne, ekologiczne powodowane przez ustrój społeczny, które rodzą bezbronność i niemożność realizowania siebie.

• Strach to zazdrość, nienawiść, złość, jak rdza rozkładające duszę, stwarzając nieznośne warunki do życia.

• Strach to paniczne oczekiwanie jakiegoś wydarzenia, które przyciąga negatywne sytuacje, urzeczywistniając je (np. boimy się zachorować – zachorujemy, boimy się kogoś stracić – stracimy).

• Strach to nadmierna opieka, troska o dzieci, wykształcająca w nich zaburzony obraz życia, tworząc z nich istoty bezwolne, egoistyczne, nastawione konsumpcyjnie, w których brak jest duchowości.

• Strach to grzebanie w przeszłości, do której wrócić nie możemy, to również „pranie cudzych brudów„, podczas gdy samemu nie jest się czystym.

• Strach to droga najmniejszego oporu, rodząca niewolniczą zależność, gdzie wartości ludzkie (godność, szacunek, dbałość o siebie) zastępowane są używkami (np. alkohol, narkotyki, papierosy i inne) – wykorzystującymi duszę i ciało.

…

„Panie daj mi rozum i spokój duszy, aby przyjąć to, czego nie mogę zmienić, siłę i męstwo, aby zmienić to, co zmienić mogę, i mądrość odróżniania jednego od drugiego”

(ludowa mądrość przodków)