Utrzymanie prawidłowego stanu flory bakteryjnej jelit jest fundamentem zachowania zdrowia, dlatego każdego dnia uzupełniaj bakterie probiotyczne wraz z dietą. Poniżej znajdziesz najcenniejsze źródła pozyskania bakterii probiotycznych, które pomogą Ci każdego dnia wspierać Twój układ pokarmowy, wpływając na utrzymanie prawidłowego trawienia, przyswajania, odżywiania i detoksykacji organizmu, jako podstawy dobrego samopoczucia i profilaktyki chorób.

O tym, jak ważne jest dbanie o prawidłową florę bakteryjną przeczytasz tu: https://kingabuczek.pl/dysbakterioza/

KRYSZTAŁKI JAPOŃSKIE – KEFIR WODNY

Kryształki japońskie są mikroorganizmami, stanowiącymi zbite kolonie bakterii (Lactobacillus, Streptococcus, Pedicoccus i Leuconostoc) i drożdży (m.in. Saccharomyces, Candida, Kloeckera). Pochodzenie kryształów japońskich nie jest znane. Wiadomo jedynie, że występują w Meksyku w niektórych gatunkach kaktusów.

Z kryształków japońskich przygotowuje się smaczny napój probiotyczny zwany kefirem wodnym.

KEFIR WODNY zawiera:

• bakterie probiotyczne,

• wit. PP i B6, biotynę, kwas foliowy.

Właściwości kefiru wodnego:

• reguluje układ trawienny,

• łagodzi objawy nietolerancji laktozy,

• stymuluje funkcje wątroby,

• leczy zaburzenia przewodu pokarmowego (biegunki, zaparcia),

• podnosi odporność immunologiczną organizmu,

• zapobiega i leczy alergie , AZS i astmę,

• oczyszcza organizm i chroni przed toksycznym wpływem środowiska,

• korzystnie wpływa na wygląd skóry,

• zewnętrznie – przy grzybicach, zakażeniach bakteryjnych,

• pomaga zasnąć…

• polecany dla dzieci nadpobudliwych – pomaga się uspokoić, wyciszyć,

• profilaktycznie przy zakażeniach przewodu pokarmowego (Helicobacter pylori).

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Potrzebne będą:

• 1,5 litra przegotowanej wody o temperaturze pokojowej,

• 2 łyżki kryształków kefiru wodnego,

• kilka rodzynek niesiarkowanych,

• 4 płaskie łyżki cukru (ja często zastępuję cukier miodem lub miodem z mniszka, syropami robionymi na cukrze, np. syropem z kwiatów bzu czarnego, co podnosi zdrowotne walory kefiru).

Przygotowanie:

1. Wodę zagotuj i wystudź. Wlej do słoika.

2. W wodzie rozpuść cukier. Wsyp kryształki i pozostaw na 24-48 godzin. Słoik przykryj gazą, aby muszki owocówki nie wchodziły.

3. Gdy kefir jest gotowy, zawartość słoika wylej na plastikowe sito umieszczone nad plastikową lub szklaną miską. Kefir można od razu wypić lub przelać do butelek i włożyć do lodówki. Kryształki po przepłukaniu pod bieżącą wodą, wykorzystaj ponownie. Schemat postępowania jest ten sam.

Ważne: do przygotowywania kefiru wodnego nigdy nie należy używać metalowych przedmiotów. Można używać drewna, szkła, plastiku.

Kryształki dość szybko się namnażają. Można je komuś oddać lub wykorzystać do przygotowania kosmetyków.

KOMBUCHA – grzyb herbaciany o cudownych właściwościach

Kombucha to symbiotyczna kolonia bakterii i drożdży, która przerabia osłodzoną herbatę na specjalny napój probiotyczny. Kombucha ma przede wszystkim silne właściwości odtruwające z uwagi na dużą zawartość kwasu glukuronowego i jego pochodnych. Kwas glukuronowy ma zdolność łączenia się z wieloma toksynami i metabolitami leków. Toksyny przechwycone przez ten kwas są unieszkodliwiane i wydalane z organizmu. Kwas ten odgrywa niezwykle ważną rolę w procesie detoksykacji oraz unieszkodliwiania bakterii gnilnych. Służy do robienia octu z jabłek i z herbaty w szybki sposób. Może tworzyć się na octach różnego rodzaju. Każda nowo powstała kombucha jest unikatowa i zawiera nowe szczepy bakterii. Podczas przygotowywania napoju można wykorzystywać różne rodzaje substancji słodzących: cukier, miód, syropy – w procesie fermentacji cukier zostaje „zjedzony”, a składniki mineralne zostają w napoju.

KOMBUCHA ZAWIERA:

• kwasy organiczne, m.in. kwas octowy, mlekowy i glukonowy,

• witaminy z grupy B, wit. C,

• składniki mineralne: cynk, magnez, wapń, żelazo i miedź.

Właściwości kombuchy:

• wspomaga trawienie,

• wzmacnia system odpornościowy,

• wspomaga walkę z drożdżakami, eliminację rozrostu grzybów Candida,

• pomaga zwalczyć bakterię Helicobacter pylori, odpowiedzialną za wrzody w żołądku,

• pomaga łagodzić objawy migreny i bólu głowy oraz bólu pleców,

• wspiera detoksykację wątroby,

• łagodzi alergie sezonowe,

• wykazuje działanie uspokajające,

• pomaga odbudować zdolność akomodacyjną oka.

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Potrzebne będą:

• grzybek kombucha

• 200 ml napoju kombucha z poprzedniej fermentacji lub 2 łyżki octu jabłkowego/winnego

• czarna, biała lub czerwona herbata

• cukier, miód, syropy, soki itp.

• duży szklany słój, najlepiej z kranikiem lub inne naczynie szklane, ceramiczne lub porcelanowe,

• gaza i gumka.

Sposób przygotowania:

Jest wiele przepisów na przygotowanie napoju kombucha i na pewno można z nimi eksperymentować, aż do wypracowania własnej procedury, której smak będzie nam najbardziej odpowiadał. Poniżej przedstawiam wersję podstawową.

1. 1 litr wody zagotowujemy, dodajemy 1 torebkę lub 2-3 łyżeczki dowolnie wybranej przez nas herbaty i studzimy. Wlewamy do słoika.

2. W herbacie rozpuszczamy cukier – 1/3 szklanki.

3. Do osłodzonej herbaty wkładamy uprzednio wymyty pod bieżącą wodą grzyb kombucha (przygotowując napój po raz pierwszy grzybek należy zakupić) oraz około 200 ml napoju z poprzedniej fermentacji lub 2 łyżki octu jabłkowego lub winnego.

4. Naczynie przykrywamy gazą i odstawiamy w miejsce zacienione o temperaturze pokojowej. Fermentację najlepiej prowadzić do 8 dni (zazwyczaj po 3-5 dniach napój nadaje się już do picia) – wtedy uzyskamy typowy napój kombucha, który możemy przechowywać w lodówce. Jeśli fermentacja będzie trwała dłużej niż 8 dni, stężenie kwasów będzie na tyle wysokie, że powstanie ocet spożywczy, który również można zużyć, np. dodając go do wody, w której moczymy mięso przed przygotowaniem mięsnej potrawy, czy rosołu kolagenowego. Na powierzchni wody podczas nowego procesu fermentacji tworzy się kolejny grzybek (stary opada na dno słoja), który będziemy mogli wykorzystać do kolejnej fermentacji lub komuś oddać.

5. Kombuchę można hodować w słoiku w sposób ciągły, dodając do niej wciąż nową, słodką herbatę. Wystarczy do drugi dzień dolać tyle wody z herbatą i cukrem do słoika, ile w tym czasie udało nam się wypić. Gotowy napój można przechowywać w lodówce.

Napój kombucha produkowany jest również na skalę przemysłową i sprzedawany jest w sklepach. Taki napój jednak traci wiele cennych substancji odżywczych, ponieważ poddany jest uprzednio procersowi pasteryzacji.

Przyrządzony na bazie grzyba herbacianego napój jest lekko musujący, orzeźwiający o słodko-kwaśnym smaku. Zawiera on niewielką ilość alkoholu, wynoszącą przeciętnie 0,5 proc., z tego względu zaleca się spożywać kombuchę z umiarem.

DAWKOWANIE KOMBUCHY:

1. dorośli:

• początkowo 1-2 łyżki dziennie. Dawkę stopniowo zwiększamy aż do około 150 ml napoju trzy razy dziennie pół godziny przed posiłkami.

2. dzieci:

• 6-8 lat – 50 ml 3 razy dziennie (zaczynając od dawek 1/2 łyżeczki),

• 8-10 lat – 75 ml 3 razy dziennie (zaczynając od dawki 1 łyżeczka),

• 10-14 lat – 100 ml 3 razy dziennie (zaczynając od dawki 1 łyżka stołowa).

GRZYBEK TYBETAŃSKI KEFIROWY

Ziarna kefiru są żywymi aktywnymi kulturami drożdży i bakterii żyjącymi i występującymi w symbiozie. W ciągu 24 godzin zmieniają mleko w lekko musujący napój mleczny, zawierający żywe kultury probiotyczne. Kefir jest jednym z najstarszych mlecznych napojów fermentowanych. Ma on wiele cennych właściwości zdrowotnych, których nie znajdziemy w „sklepowych” produktach. Między innymi wpływa pozytywnie na regulację pracy takich narządów i układów, jak: nerki, wątroba, trzustka i układ nerwowy, a także poprawia wygląd i stan skóry, włosów oraz paznokci.

Kefir, przygotowany z pomocą grzybka tybetańskiego zawiera:

• bakterie kwasu mlekowego oraz drożdże

• żywe kultury bakterii, które zasiedlają nasz przewód pokarmowy,

• białka, wapń,

• witaminy z grupy B (np. B1, B5, B7, B12, niacynę – B3, kwas foliowy – B9), witaminę K,

• minerały: fosfor, wapń, magnez,

• tryptofan.

WŁAŚCIWOŚCI KEFIRU:

• oczyszcza układ pokarmowy z toksyn i usprawnia jego działanie (przeciwdziała alergiom, zaparciom, biegunkom),

• pomaga walczyć z chorobami i infekcjami, przyspiesza czas leczenia oraz skraca okres rekonwalescencji,

• pomocny w chorobie wrzodowej żołądka, w chorobach układu dróg żółciowych, zapaleniach przewlekłych jelit, zapaleniach dróg oddechowych (oskrzeli i płuc),

• reguluje poziom cukru we krwi,

• obniża ciśnienie tętnicze, reguluje pracę serca,

• stymuluje układ odpornościowy,

• wpływa pozytywnie na układ nerwowy, polecany przy depresji, bezsenności i nadpobudliwości.
  

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Potrzebne będą:

• starter ziaren (dwie łyżeczki ziaren na szklankę mleka),

• szklanka mleka (najlepiej nieodtłuszczonego), można wykorzystać mleko ze sklepu zimne (nie może być to mleko UHT), choć dużo lepsze będzie mleko pełnotłuste od rolnika,

• szklany, ceramiczny lub porcelanowy,

• plastikowe sitko,

• drewniana lub plastikowa łyżka,

• gaza i gumka.

Sposób hodowli:

1. Grzybka należy najpierw dokładnie przepłukać na sitku pod bieżącą wodą,

2. Do mleka dodaj grzybek zachowując odpowiednie proporcje (2 łyżki ziaren na 1 szklankę mleka),

3. Słoik lub naczynie, w którym znajduje się mleko wraz z grzybkiem przykryj gazą, aby zapewnić dostęp powietrza, jednocześnie zabezpieczając hodowlę przed zabrudzeniami,

4. Odstaw naczynie na 24 godziny w ciepłe miejsce,

5. Po 24 godzinach wymieszaj produkt łyżką i przecedź przez sitko, napój jest gotowy. Można go spożywać bezpośrednio po przecedzeniu lub po uprzednim schłodzeniu w lodówce. Można dodawać dowolne owoce, co podnosi walory smakowe produktu.

6. Grzybka należy ponownie przepłukać pod bieżącą wodą i powtórzyć czynność.

Gdy będziemy chcieli zrobić sobie przerwę w hodowli, grzybka można zamrozić i wyjąć ponownie w dowolnym momencie. Podczas mrożenia nie traci on swoich cennych właściwości.

Kuracja grzybkiem powinna trwać 20 dni. Po tym czasie robimy 10-dniową przerwę i ponownie rozpoczynamy kurację, kontynuując ją przez okres 5-6 m-cy.

Podczas hodowli grzybek rośnie i zwiększa swoją objętość, więc można się nim podzielić lub produkować i wypijać większe ilości napoju.

Zalewając większą ilość grzybka mniejszą ilością mleka, skraca się czas produkcji napoju. Jeśli grzybka jest dużo, a mleka mało, to napój otrzymamy szybciej, a dłuższe przetrzymanie grzybka w mleku zmieni smak napoju na bardziej kwaśny.

Grzybka można mrozić lub suszyć, jeśli planowana jest np. dłuższa przerwa w stosowaniu kuracji.

ZAKWAS Z BURAKA

Kiszonki są najbardziej znanymi produktami fermentacji powszechnie stosowanymi w codziennej diecie. Do najpopularniejszych w Polsce należą kiszona kapusta, ogórki kwaszone i zakwas z buraka, o którym napisze nieco więcej. Należy pamiętać, że kisić możemy niemal wszystkie warzywa i owoce. Warto robić zapasy kiszonek w okresie letnim, dzięki czemu zimą, gdy dostępność warzyw i owoców jest zdecydowanie mniejsza, a ich jakość już nie tak dobra, będziemy mieć w swoich domach produkty pełne witamin, minerałów i enzymów trawiennych. Bakterie probiotyczne w nich zawarte będą wspierać naszą florę bakteryjną, pozytywnie wpływając na podniesienie odporności w okresie jesienno-zimowym. Wzbogacimy nasze codzienne posiłki i nie będziemy musieli obawiać się niedoborów minerałów i witamin.

ZAKWAS Z BURAKA ZAWIERA:

• magnez, wapń, żelazo, potas, kobalt,

• witaminy z grupy B, wit. C i E, kwas foliowy,

• betacyjany,

• bakterie probiotyczne.

WŁAŚCIWOŚCI ZAKWASU Z BURAKA:

• jest przeciwutleniaczem, eliminuje wolne rodniki, a tym samym stanowi profilaktykę chorób cywilizacyjnych na czele z nowotworami,

• oczyszcza i wzmacnia krew (zwiększa liczbę czerwonych krwinek) i jest pomocny w leczeniu niedokrwistości,

• dodaje energii, polecany przy przeziębieniu, ogólnym osłabieniu i anemii,

• reguluje ciśnienie krwi.

• poprawia przemianę materii,

• obniża poziom cholesterolu,

• spowalnia procesy gnilne w jelitach,

• pomaga w wydalaniu kwasu moczowego z organizmu, wspiera pracę nerek i wątroby,

• wspomaga pracę układu immunologicznego.

SPOSÓB PRZYGOTOWANIA

Potrzebne będą:

• 1 kilogram buraków najlepiej ekologicznych, obranych (należy uważać, aby nie miały pleśni),

• kilka ząbków czosnku, przekrojonych na pół,

• 2 litry przegotowanej i ostudzonej wody,

• ziele angielskie, liście laurowe, pieprz czarny,

• 1/2-1 łyżka soli na 1 litr wody (w zależności od upodobań) – najlepiej wybrać sól nieoczyszczoną, np. kłodawską różową,

• ewentualnie kromka razowego chleba na zakwasie,

• ja dodaję też inne warzywa, aby uzyskać więcej składników odżywczych: marchewkę, seler, pietruszkę.

 

Wykonanie:

1. Buraki umyj, cienko obierz ze skórki i pokrój w grube plastry. Poukładaj je w wyparzonej i wytartej kamionce lub szklanym słoju, na zmianę z przyprawami i czosnkiem. Całość zalej wodą wymieszaną z solą tak, aby wszystkie buraki były dokładnie przykryte. Jeśli wypływają na powierzchnię to trzeba je docisnąć (np. ceramicznym talerzykiem). W przeciwnym razie zaczną pleśnieć. Jeśli zakwas pokryje się pleśnią – należy go wylać. Pleśń jest niebezpieczna dla zdrowia i może zablokować wątrobę nawet na kilka dni, jest rakotwórcza.

2. Kamionkę zakryj i odstaw w ciepłe miejsce na ok 5-7 dni. Czas kiszenia zależy od temperatury (im jest cieplej tym szybciej). Dodanie odrobiny poprzedniego zakwasu jako startera przyspiesza proces fermentacji. Można również dodać skórkę chleba na zakwasie (skórkę wyjmujemy po 2 dniach) albo sok z ogórków kiszonych lub kapusty kwaszonej – w ten sposób zaszczepiamy bakterie probiotyczne. Jeśli nie masz kamionkowego naczynia, możesz użyć garbka emaliowanego lub szklanego słoja, a wierzch zabezpiecz gazą i gumką, aby zapewnić dostęp powietrza.

3. Ukiszony zakwas należy przecedzić i przelać do czystych, szczelnie zamykanych słoików i przechowywać w chłodzie (aby przerwać proces fermentacji). Można również podtrzymywać fermentację w taki sposób, że każdego dnia odlewamy zakwas i uzupełniamy naczynie przegotowaną wodą z solą w tej samej ilości, jaką odlaliśmy. Przydatne jest tu wykorzystanie słoja z kranikiem.

Buraki można wykorzystać do przyrządzenia sałatek.

Zakwas z buraka nie jest polecany dla diabetyków, osób cierpiących na reumatyzm lub kamicę nerkową.

 

 

INNE PRODUKTY PROBIOTYCZNE

Jogurty roślinne

Jogurty roślinne można wykonywać na mleku sojowym, ryżowym, kokosowym. Do przygotowania potrzebny jest zakwas, który można kupić chociażby w sklepie internetowym, zawierający bakterie symbiotyczne, np. Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus delbrueckii ssp. Bulgaricus, Streptococcus salivarius ssp. Ze zrobionego jogurtu trzeba za każdym razem odkładać małą porcję w celu wykonania nowego jogurtu. Jogurt ma konsystencję kwaśnej śmietany.

Rejuvelac

Rejuvelac jest fermentowanym napojem na bazie kiełkujących nasion. W smaku jest lekko ziemisty, lekko kwaśny i świeży. Stanowi on świetne źródło witamin z gruby B oraz witaminy K, dużej ilości enzymów, białek, protein, węglowodanów i kwasu mlekowego oraz amylazy. Rejuvelac można pić po 2 łyżki dziennie, aby uzupełnić florę bakteryjną i tym samym wspomóc pracę jelit. Co ciekawe, zawiera w swoim składzie bakterie lactobacillus bifidus oraz kwas mlekowy, co stanowi wspaniałą, prozdrowotną kombinację.
Przygotowanie rejuvelac nie jest specjalnie trudne, ale wymaga trochę pracy.

 

Na podstawie:

1. Endoekologia Zdrowia, Iwan Nieumywakin

2. Nie daj się zjeść grzybom kandida, dr Andrzej Janus,

3. Grzyby Candida – przyczyna większości chorób, Ann Boroh

4. Kombucza cudowny grzyb, Herald Tietze,