Dysbakterioza jest groźnym schorzeniem powszechnie występującym u ludzi. Polega na zmianie stosunku mikroflory jelit: bakterii pożytecznych (bifidobakterii, bakterii kwasu mlekowego, pożytecznych postaci pałeczki jelitowej) do flory patogennej (grzyby Candida, bakterie, drożdże), co zaburza proces trawienia, przyswajania substancji odżywczych i usuwania zbędnych produktów przemiany materii, czyli uderza w podstawę funkcjonowania całego organizmu, a tym samym prowadzi do większości chorób określanych mianem cywilizacyjnych. Dysbakterioza to zakłócenie przemiany wodno-solnej, gnicie i fermentacja pokarmu, zaleganie niestrawionych resztek pożywienia w jelitach i dalsze problemy zdrowotne: anemia, dysfunkcja przewodu pokarmowego, wątroby, nerek, trzustki, złośliwe nowotworzenie i inne. Dobre bakterie, jak Bifido- i laktobakterie mają za zadanie tworzyć ochronną powłokę dla ścianek jelit, co przeciwdziała przyklejaniu się różnych bakterii, pasożytów i oddziaływaniu na nie toksyn, wytwarzanych przez patogenną mikroflorę. W wyniku dysbakteriozy – zwłaszcza u dzieci – dochodzi do dodatkowego zatrucia organizmu produktami przemiany materii mikroflory. W dysbakteriozie leży przyczyna niedoboru immunologicznego (słabej odporności, częstych infekcji). Pokarm w jelicie wobec braku prawidłowej mikroflory gnije, a toksyczne produkty wchłaniając się, prowadzą do samozatrucia. Efektem dysbakteriozy jest przerost grzybów Candida, które uszkadzają jelita, w wyniku czego stają się one „dziurawe” i przepuszczają zbędne produkty przemiany materii, chemikalia oraz własne produkty metabolizmu – mykotoksyny do krwioobiegu, zatruwając tym samym cały organizm.
Przyczyny powstawania dysbakteriozy:
-
terapie lekami farmakologicznymi (antybiotykami, tabletkami antykoncepcyjnymi, lekami steroidowymi i stosowanymi w chemioterapii)
-
antybiotyki, hormony i sterydy zawarte w zjadanych produktach odzwierzęcych: mięsie i mleku
-
leczenie kanałowe zębów, plomby amalgamatowe
-
dieta pozbawiona błonnika roślinnego i produktów fermentacji, pełna produktów rafinowanych, cukru, mleka, białej mąki
Objawy dysbakteriozy:
-
nieprawidłowe trawienie (gazy, wzdęcia, zła przemiana materii)
-
niedobór substancji odżywczych (witamin i minerałów co prowadzi do kolejnych zaburzeń, m.in. do anemii),
-
zaburzenia hormonalne, choroby autoimmunologiczne,
-
zatrucie metalami ciężkimi, chemikaliami
-
nieprawidłowy poziom cholesterolu
-
tworzenie się kamieni żółciowych
-
dodatkowe zatrucie organizmu produktami przemiany materii mikroflory (zwłaszcza u dzieci)
-
nadpobudliwość u dzieci,
-
cukrzyca, otyłość, miażdżyca, stłuszczenie wątroby
-
i wiele innych.
Dlaczego prawidłowy skład flory bakteryjnej jelit jest tak ważny?
Zdrowe bakterie jelitowe:
-
pobudzają dojrzewanie układu odpornościowego,
-
chronią przed patogenami,
-
produkują witaminy (K2, B1, B2, B6, B12), hormony, enzymy,
-
regulują metabolizm, trawienie tłuszczy, białek i węglowodanów,
-
pomagają trawić i przyswajać związki, których organizm ludzki nie potrafi rozłożyć,
-
regulują perystaltykę jelit, poziom cholesterolu, gazowy skład jelit,
-
zapobiegają tworzeniu się kamieni żółciowych,
-
unieszkodliwiają toksyny, chemiczne reagenty, sole metali ciężkich, radionuklidów itp.
Flora bakteryjna jelit zostaje zaszczepiona podczas przechodzenia dziecka przez drogi rodne kobiety i kształtuje się zaraz po porodzie również dzięki tzw. “siarze”, którą dziecko powinno otrzymać z mlekiem matki w pierwszej godzinie swego życia, co stanowi fundament prawidłowego działania całego organizmu, w tym układu odpornościowego i na dalszym etapie życia warunkuje zdrowie, bądź podatność na choroby. Jednak zwykle bywa tak, ża dziecko przynoszone jest matce zbyt później, czasem problem stanowi brak laktacji, np. po cesarskim cięciu. Zdarza się także, że matki nie chcą karmić swoich dzieci. Wszystko to sprawia, że flora jelit zostaje zaburzona już w pierwszych dniach życia dziecka i stanowi podłoże chorób, które będą mu towarzyszyć w kolejnych latach jego życia.
Długotrwałe zaburzenia flory bakteryjnej prowadzą do grzybicy ogólnoustrojowej, która wywołuje szereg problemów zdrowotnych. W zależności od stadium choroby, będą miały one różne stopnie nasilenia objawów.
Etapy grzybicy ogólnoustrojowej:
Etap I:
-
dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takie jak: gazy, nudności, wzdęcia, biegunki/zaparcia, bóle brzucha, nieprzyjemny zapach z ust
-
nadmierny apetyt na słodycze
jeśli mikroflora nie zostanie w porę odbudowana, przechodzimy na kolejny poziom
Etap II:
poprzez “dziurawe” jelita grzyby dostają się do krwioobiegu, a wraz z krwią wędrują do wszystkich tkanek organizmu, szukając miejsc, które mogą zasiedlić. Są nimi w pierwszej kolejności: zatoki, migdałki i pochwa. Objawami inwazji są:
-
bolesne miesiączki,
-
łuszczyca,
-
spadek libido,
-
bóle reumatyczne,
-
próchnica czy paradontoza
-
wysypki i alergie skórne
-
zwiększona skłonność do przeziębień.
Brak odpowiedniego leczenia sprawia, że mykotoksyny mogą przedostać się do mózgu i oddziaływać na ośrodkowy układ nerwowy, czego skutkiem są:
-
przewlekłe bóle głowy,
-
trudności z koncentracją i pamięcią,
-
niespokojny sen,
-
wahania nastroju,
-
szumy uszne,
-
ogólne złe samopoczucie i ciągłe zmęczenie,
-
mogą pojawić się stany depresyjne.
Wyleczenie grzybicy ogólnoustrojowej nie jest łatwe. Zaczynamy od odstawienia niewłaściwego pokarmu oraz odbudowy flory bakteryjnej jelit. W tym celu niezbędne będzie:
-
zastosowanie diety eliminującej: cukier, słodkie owoce, mleko i jego przetwory, alkohol, żywność rafinowaną i pozbawioną enzymów trawiennych oraz bogatej w nieprzetworzoną pełnowartościową żywność, zawierającą błonnik, enzymy trawienne, substancje mineralne i witaminy,
-
warto zastosować żywienie rozdzielne,
-
wprowadzenie do diety produktów zawierających bakterie probiotyczne oraz prebiotyki,
-
odpowiednie nawadnianie organizmu
-
pomocne będą diety oczyszczające lub głodówki
-
zastosowanie odpowiednich leków naturalnych, mających na celu zahamowanie grzybicy
-
warto pamiętać, że po antybiotykoterapii probiotyki należy przyjmować przez minimum 3 miesiące! W przeciwnym razie nastąpi trwałe zachwianie flory bakteryjnej wraz z wszelkimi następstwami tego stanu.
